---

ايوب

باب ۱۱

---

۱   آیا کسی به این سخنان پوچ و بیهوده جواب نمی‌دهد؟آیا گزافه‌گویی، حق را به تو می‌دهد؟

۲   آیا با یاوه‌گویی می‌توانی دیگران را ساکت گردانی؟آیا می‌خواهی وقتی‌که دیگران را مسخره می‌‌کنی، آنها ساکت بمانند؟

۳   تو ادّعا می‌‌کنی که سخنانت حقیقت دارند و در حضور خدا پاک هستی.

۴   امّا ای کاش خدا لب به سخن بگشاید و جواب تو را بدهد

۵   و اسرار حکمت خود را برایت بیان کند،زیرا حکمت خدا جنبه‌های زیادی دارد که دانستن آنها برای انسان خیلی مشکل است.بدان که خدا تو را کمتر از آن چه که سزاوار هستی، جزا داده است.

۶   کسی نمی‌تواند حد و اندازهٔ عظمتو قدرت خدای قادر مطلق را درک کند.

۷   آسمان، خدا را محدود نمی‌کند،امّا فراتر از دسترس تو می‌باشد.خدا دنیای مردگان را می‌شناسد امّا تو نه.

۸   عظمت خدا وسیع‌تر از زمینو عمیقتر از دریاست

۹   اگر خدا تو را بگیرد و محاکمه کند،چه کسی می‌تواند مانع او شود؟

۱۰   زیرا کارهای هیچ‌کسی از او پوشیده نیستو می‌داند چه کسی گناهکار کیست.

۱۱   شخص احمق وقتی حکیم می‌شودکه الاغ وحشی انسانی بزاید.

۱۲   اکنون اگر با قلب صاف و پاک، دست دعا به سوی خدا بلند کنی،

۱۳   از بدی و گناه بپرهیزی و شرارت را به خانه‌ات راه ندهی،

۱۴   آن وقت می‌توانی با سربلندی و با اطمینان کامل و بدون ترس، با دنیا روبه‌رو شوی.

۱۵   همهٔ مصیبتها را فراموش می‌‌کنیو آنها همچون آبِ رفته به‌خاطر نمی‌آیند.

۱۶   زندگی‌ات درخشانتر از آفتاب نیمروزو تاریکی آن مثل صبح روشن می‌شود.

۱۷   با امید و اطمینان خاطر زندگی می‌‌کنیو در راحت و آسایش به سر می‌بری.

۱۸   از دشمنانت نخواهی ترسید؛مردم بسیاری از تو کمک خواهند خواست.امّا چشمان بدکاران کورو راه گریز از هر سو به رویشان بسته می‌شودو تنها امیدشان مرگ می‌باشد.

۱۹   امّا چشمان بدکاران کورو راه گریز از هر سو به رویشان بسته می‌شودو تنها امیدشان مرگ می‌باشد.