---

مزامير

باب ۱۸

---

۱   ای خداوند، ای توانایی من!تو را دوست می‌دارم.

۲   خداوند پشتیبان من است؛پناهگاه مستحکم من،خدای من نجات‌دهندهٔ من است.او همانند یک پناهگاه از من محافظت می‌کند؛او مرا حمایت می‌کند و مرا در امنیّت نگاه می‌دارد.

۳   خداوند را که شایستهٔ سپاس و ستایش است، می‌طلبمو از شرّ دشمنان در امان هستم.

۴   طنابهای گور به دورم حلقه زده‌اندو امواج نابود‌کننده احاطه‌ام کرده‌اند.

۵   طنابهای گور به دورم حلقه زده‌اندو مرگ دام خود را بر سر راهم قرار داده.

۶   در مشکلاتم به حضور خداوند زاری نمودم.از خدای خود کمک خواستم.او از معبد بزرگ خود نالهٔ مرا شنیدو فریاد من به گوشش رسید.

۷   آنگاه زمین لرزید و تکان خورد.و بنیاد کوهستان از شدّت خشم او به لرزه افتاد.کوهها لرزیدند و اساس آنها متزلزل شد.

۸   از سوراخهای بینی او دود برآمد.از دهانش زغال برافروخته و آتشِ کُشنده بیرون آمد.

۹   او آسمان را شكافت و فرود آمدو زیر پاهایش ابرهای سیاه بود.

۱۰   با سرعت بر فرشتهٔ بالدار خود پرواز کرداو بر بالهای باد پرواز کرد.

۱۱   او با تاریکی خود را پوشاندو ابرهای سیاهِ باران‌زا احاطه‌اش کردند.

۱۲   نور درخشان حضور اوبا تگرگ و شعلهٔ افروخته،پردهٔ ابرهای سیاه را شکافت.

۱۳   خداوند نیز در آسمانها با صدای رعدآسا سخن گفتو صدای خداوند متعال شنیده شد.

۱۴   تیرهای خود را پرتاب نمود و دشمنان خود را پراکنده ساختو با رعد و برق، همه را آشفته کرد.

۱۵   کف دریا ظاهر شد،و بنیاد زمین آشکار گردیدهنگامی که دشمنانت را توبیخ کردیو با خشم بر آنها غریدی.

۱۶   خداوند دستش را از آسمان دراز کرد و مرا برگرفت؛و از آبهای عمیق مرا بیرون كشید.

۱۷   او مرا از دست دشمنان قدرتمندمو از دست تمام آنانی که از من متنفّرند رهانید.آنها برایم خیلی قوی بودند.

۱۸   وقتی در سختی بودم، بر سرم ریختند،امّا خداوند از من حمایت کرد.

۱۹   او مرا کمک کرد تا از خطر رهایی یابم؛او مرا نجات داد زیرا از من خشنود بود.

۲۰   خداوند به‌خاطر نیكو‌كاری‌ام به من پاداش دادو به‌خاطر بی‌گناهی‌ام به من برکت داد.

۲۱   من دستورات خداوند را بجا آوردهو روی خود را از خدا برنگردانیده‌ام،

۲۲   احکام او را انجام داده‌و از اوامر او سرپیچی نکرده‌ام.

۲۳   در پیشگاه او بی‌عیب بوده‌و از گناه خودداری کرده‌ام.

۲۴   بنابراین به‌خاطر نیكوکاری‌ام به من پاداش دادو به‌خاطر بی‌گناهی‌‌ام به من برکت عطا نمود.

۲۵   ای خداوند تو با اشخاص وفادار، وفادار هستی،و به مردم بی‌عیب، نیكویی می‌كنی.

۲۶   با کسانی‌که پاک هستند به پاکی رفتار می‌نماییو با کسانی‌که کجرو هستند مخالفت می‌کنی.

۲۷   تو فروتنان را نجات می‌بخشیو اشخاص متکبّر را سرنگون می‌کنی.

۲۸   ای خداوند تو نور من هستی،تو تاریكی مرا روشن گردان.

۲۹   با نیروی تو به دشمن یورش می‌برمو دژهای آنان را درهم می‌شکنم.

۳۰   راه خدا کامل و وعدهٔ خداوند قابل اطمینان است.او حافظ کسانی است که به او پناه می‌آورند.

۳۱   خداوند تنها خداست؛خدا تنها تکیه‌گاه ماست.

۳۲   خداست که مرا قدرت بخشیده،و راه مرا امن ساخته است.

۳۳   پاهای مرا مانند پاهای آهو ساختهو بر کوهها استوارم نموده است.

۳۴   دستهایم را برای جنگ تعلیم می‌دهدتا بتوانم قویترین کمان را به دست گیرم.

۳۵   ای خداوند تو از من حمایت نموده و مرا نجات دادی؛توجّه تو مرا قوی گردانید،و کمک تو مرا حفظ نمود.

۳۶   راه را برای قدمهایم وسیع ساختیتا پاهایم نلغزد.

۳۷   دشمنانم را تعقیب کردم و آنها را گرفتمو تا آنها را از بین نبردم، بازنگشتم.

۳۸   آنها را بکلّی پایمال نمودم تا دیگر برنخیزندو به زیر پاهایم جان دادند.

۳۹   تو برای مبارزه به من نیرو بخشیدیو دشمنانم زیر پاهایم جان دادند.

۴۰   دشمنانم را متواری ساختیو من کسانی را که از من نفرت داشتند، نابود کردم.

۴۱   آنها برای کمک زاری نمودند، امّا کسی به دادشان نرسید.خداوند را صدا کردند، امّا او به آنها جوابی نداد.

۴۲   من آنها را همچون غبار خرد کردم،که باد آنها را پراکنده می‌کندو زیر پاهای خود مانند گل و لای کوچه، پایمال نمودم.

۴۳   تو مرا از دست مردم ستیزه‌گر رهانیدی،و مرا فرمانروای ملتّها ساختی؛و مردمی را که نمی‌شناختم، اکنون مرا خدمت می‌کنند.

۴۴   بیگانگان نزد من تعظیم می‌کنندو دستوراتم را فوراً اطاعت می‌نمایند.

۴۵   آنها دلسرد شده‌اندو با ترس و لرز از قلعه‌های خود بیرون می‌آیند.

۴۶   خداوند زنده است! حامی خود را ستایش می‌کنم،متبارک باد خدای قدرتمند که مرا نجات می‌دهد.

۴۷   او در برابر دشمنان، مرا پیروزی می‌بخشدو ملل جهان را به دست من مغلوب می‌سازد.

۴۸   او مرا از دست دشمنانم می‌رهاند،خداوندا تو مرا نزد دشمنانم سرفرازم می‌سازیو از چنگ مردم ظالم نجات می‌دهی.

۴۹   بنابراین من تو را در میان ملّتها ستایش می‌کنمو سرود ستایش برای تو می‌خوانم.خدا پیروزی بزرگی نصیب پادشاه خود می‌کندو به برگزیدهٔ خود، داوود، و فرزندان اوبرای همیشه رحمت و شفقت نشان می‌دهد.

۵۰   خدا پیروزی بزرگی نصیب پادشاه خود می‌کندو به برگزیدهٔ خود، داوود، و فرزندان اوبرای همیشه رحمت و شفقت نشان می‌دهد.