---

مزامير

باب ۵۷

---

۱   خدایا بر من رحم کن،بر من رحم کن زیرا به تو پناه می‌آورم.زیر سایهٔ بالهای تو پناه می‌برمتا توفان بلا بگذرد.

۲   من به درگاه خدای متعال،خدایی که همهٔ احتیاجات مرا برآورده می‌سازد، دعا می‌کنم.

۳   او از آسمان دعای مرا می‌شنود و مرا نجات می‌دهد.او دشمن مرا شکست می‌دهدو مرا از محبّت و رحمت پایدار خود برخوردار می‌سازد.

۴   دشمنانم مرا محاصره کرده‌اند،آنهایی که مانند شیرهای درّنده هستند.دندانها‌یشان مانند نیزه، تیزو زبانشان مانند شمشیر، برّان است.

۵   خدایا، عظمت و شکوه تو بالاتر از آسمانهاو جلال تو بر سراسر روی زمین آشکار گردد.

۶   دشمنانم برای من دام گسترده‌اند تا مرا گرفتار سازند.در زیر بار غم خم گشته‌ام.آنها چاهی سر راه من کندند،امّا خودشان در آن افتادند.

۷   خدایا، دل من استوار و محکم استو برای تو سرود شکرگزاری خواهم سرایید.

۸   ای جان من بیدار شو.ای عود من و ای بربط من، بیدار شوید،من خورشید را بیدار خواهم کرد.

۹   خدایا، در بین اقوام جهان تو را سپاس خواهم گفتو در میان مردم تو را ستایش خواهم كرد.

۱۰   زیرا محبّت پایدار و وفاداری توبالاتر از آسمانهاست.خدایا، عظمت و شکوهت را در آسمانو جلالت را بر روی زمین آشکار فرما.

۱۱   خدایا، عظمت و شکوهت را در آسمانو جلالت را بر روی زمین آشکار فرما.