---

اول تيموتاؤس

باب ۲

---

۱   پس قبل از هر چیز تأكید می‌کنم كه درخواست‌ها، دعاها، شفاعتها و سپاس‌ها برای همهٔ مردم،

۲   برای پادشاهان و همهٔ اولیای امور به پیشگاه خداوند تقدیم گردد تا ما بتوانیم با آرامش و صلح و در كمال خداترسی و سرافرازی به سر بریم

۳   زیرا، انجام این كار در حضور خدا، نجات‌دهندهٔ ما، نیكو و پسندیده است.

۴   او مایل است همهٔ آدمیان نجات یابند و حقیقت را بشناسند.

۵   زیرا یک خدا وجود دارد و یک واسطه بین خدا و انسان، یعنی شخص عیسی مسیح

۶   كه جان خود را به عنوان كفّاره در راه همه داد و به این ترتیب در زمان مناسب این حقیقت به ثبوت رسید

۷   و به‌خاطر این است كه من که به سِمَت گوینده و رسول و معلّم ملل در تعلیم ایمان و حقیقت منصوب شدم، حقیقت را بیان می‌کنم و دروغ نمی‌گویم.

۸   آرزو دارم كه مردها در همه‌جا بدون خشم و نزاع دستهای مقدّس خود را بلند كرده، دعا نمایند.

۹   من همچنین می‌خواهم زنها، خود را به طور آبرومند و معقول و با لباسهای مناسب بیارایند، نه با آرایش گیسوان و یا زیورهای طلا و جواهرات و لباسهای گران‌قیمت.

۱۰   بلكه آنها باید خود را با کارهای نیكو بیارایند آن‌چنان‌که زیبندهٔ زنانی است كه ادّعای خداپرستی دارند.

۱۱   زنها باید در سكوت و كمال فروتنی تعلیم بگیرند.

۱۲   من به زنی اجازه نمی‌دهم كه تعلیم دهد و یا بر مردان حكومت كند. زنها باید ساكت باشند.

۱۳   زیرا اول «آدم» آفریده شد و بعد «حوا».

۱۴   و آدم نبود كه فریب خورد بلكه زن فریب خورد و قانون الهی را شكست.امّا، اگر زنها با فروتنی در ایمان و محبّت و پاكی جِدّ و جهد كنند، با آوردن فرزندان به این دنیا نجات خواهند یافت.

۱۵   امّا، اگر زنها با فروتنی در ایمان و محبّت و پاكی جِدّ و جهد كنند، با آوردن فرزندان به این دنیا نجات خواهند یافت.